Verlof tot opgraven niet passend bij een keldergraf - andere benaming?

VRAAG

Onlangs is er door de rechthebbende een verzoek gedaan om drie stoffelijke overschotten uit een kelder te mogen halen om deze vervolgens te laten cremeren. Hier is een verlof cq. vergunning tot opgraven voor nodig. Vraagsteller vind echter de benaming ‘Verlof tot opgraven’ bij een grafkelder niet echt passend en doet de suggestie om – dit met de wijziging van de Wlb – aan te passen in ‘Verlof tot herbestemmen’ o.i.d.

ANTWOORD

Wanneer u nieuw bent in ‘uitvaartland’ kan de LOB zich voorstellen dat een aantal begrippen voor verwarring kan zorgen. De gebruikte terminologie is in verschillende delen van Nederland niet gelijk en dat kan onduidelijkheden in de hand werken. Gelukkig is de terminologie – die in de Wet op de lijkbezorging (Wlb) – gebruikt wordt voor iedereen gelijk.

Artikel 29 Wlb geeft de procedure weer welke gevolgd moet worden om tot een opgraving over te kunnen gaan. De vergunning tot opgraving fungeert direct ook als het verlof tot herbegraving of als verlof tot crematie van de stoffelijke resten. De herbestemming is dus vastgelegd.

Blijft de term ‘opgraving’ staan. De LOB begrijpt dat de term ‘opgraving’ vanuit een keldergraf wellicht wat ongelukkig overkomt. Feit is echter dat het overgrote deel van de begravingen in Nederland in een grondgraf of zandgraf uitgevoerd wordt. Wanneer de stoffelijke resten individueel opgegraven worden en een individuele herbestemming krijgen, dan moet er ook daadwerkelijk gegraven worden. Dat zal ook de reden zijn dat er specifiek over opgraven gesproken wordt. Wanneer we uw gedachtegang zouden volgen, zou er voor een bijzetting in een keldergraf ook geen verlof tot begraven afgegeven moeten worden, maar een verlof tot bijzetting. Hier voorziet de Wlb niet in. Bij alle overleggen over de toekomstige wijzigingen van de Wlb is er niet gesproken over andere terminologie voor opgraven.

IW feb22
1 maart 2022