Begraving niet-geïdentificeerde overledene in particulier graf

VRAAG

Mag een niet-geïdentificeerde overledene worden begraven in een particulier graf? Overledene is gevonden in een afgesloten woning. Voor 99% is het zeker om wie het gaat. De overledene is echter rechthebbende van een graf waarin haar overleden echtgenoot/echtgenote in 2005 is begraven. De politie heeft alles vrijgegeven. Een misdrijf is uitgesloten. Het DNA onderzoek duurt lang en de familie wil de overledene graag begraven.

ANTWOORD

In principe mag een niet geïdentificeerde overledene in een particulier graf begraven worden.

Echter in dit geval is de overledene waarschijnlijk de rechthebbende van het betreffende particuliere graf is. Dan is er wel een probleem. Een rechthebbende van een particulier graf moet altijd toestemming geven voor een begraving in zijn of haar particuliere graf. Dat zou in deze situatie dus niet mogelijk zijn. Stel dat de overledene later niet de rechthebbende van het graf blijkt te zijn en u heeft begraven in het betreffende graf. U, als beheerder van de begraafplaats, heeft dan de Wlb overtreden, niet de nabestaanden. Een dergelijke situatie is natuurlijk erg vervelend en onbewust komt u in een positie waar u helemaal niet in wilt komen. Ik adviseer u dan ook dit probleem niet naar u toe te trekken. Wanneer de identiteit van de overledene vastgesteld is en het blijkt de rechthebbende van het graf te zijn, dan (en pas dan) kan het grafrecht overgeschreven worden op één van de nabestaanden van de recente overledene. De nieuwe rechthebbende kan dan de toestemming tot begraven in het graf geven.

U schrijft dat de uitslag van een DNA onderzoek lang duurt. Wanneer de nabestaanden uitstel van begraven aanvragen en als reden wordt aangevoerd dat de identiteit van de overledene nog niet zeker is, kan dat wellicht ‘druk op de ketel’ zetten en kunnen processen wel versneld worden.

Begraven in een particulier graf terwijl de rechthebbende geen toestemming gegeven heeft, is echter uit den boze.

IW

9 september 2021