December 2001

Privatisering

De grote uitverkoop van begraafplaatsen is uitgebleven. Een paar jaar geleden dachten we nog dat geen begraafplaats in gemeenschapshanden zou blijven. De grote doorbraak in de commerciële exploitatie van onze dodenakkers is echter uitgebleven en de trend van vergaande privatisering lijkt eerder op zijn retour. De Begraafplaats dook in een nog steeds wat gevoelige thematiek. ‘Het is gemakkelijker om de Russische president Poetin aan de lijn en aan de praat te krijgen dan het brein achter een Nederlandse privaat gefinancierde begraafplaats.’

Niet afbreekbare lijkhoezen: onverteerbaar

Dat een lichaam na een begrafenis zo snel mogelijk ontbindt, wordt niet zelden tegengegaan door het gebruik van niet afbreekbare lijkhoezen. De halfverteerde resten die daar het gevolg van zijn maakt het ruimen van een graf erg vervelend en onnodig zwaar. Omdat het opgraven van onverteerbare lijkzakken al lang tot de verleden tijd had moeten behoren, eist de LOB van elk gebruikt type bodybag een testrapport, dat waarborgt dat sprake is van een biologisch afbreekbare lijkhoes.

Internet

Kranenburg.nl is al geclaimd, evenals zorgvlied.nl. Moscowa.nl is nog vrij, maar de gelijknamige begraafplaats kan beter niet te lang wachten, anders loopt men het risico dat een ander er met de naam vandoor is. Internet – veel begraafplaatsen schijnen te denken dat het voor hen niet relevant is zichzelf te presenteren op ‘het net’. Jammer, want het is hét communicatiemiddel van deze tijd, en dat zal alleen maar toenemen.

Een mooi plekje voor Johan

De begraafplaatswereld is niet zoals de gewone wereld en dagblad Trouw is De Begraafplaats niet. Marie-Louise Meuris, directeur van De Nieuwe Ooster in Amsterdam en columnist van dit blad, heeft er geen spijt van, maar heeft er wel veel van geleerd, van haar openhartige uitspraken in Trouw over de beroemde Nederlander Brood, 'die ze graag had willen hebben', en de nog veel beroemdere Nederlander Johan Cruyff, 'die ze graag in de toekomst heeft'.

Bloemen waar het past

‘Liever geen bloemen’, staat in menig rouwadvertentie te lezen. Er zijn blijkbaar nabestaanden die moeite hebben om de dood met de levensblijheid van bloemen te verenigen. Misschien is dat ook een verklaring voor de algemene terughoudendheid om het groen op te begraafplaats op te vrolijken met bloemen. Het kan echter ook zijn dat bij het ontwerp niet voldoende is nagedacht om het beeld van de begraafplaats met een goed gekozen bloembeplanting te versterken. Er zijn echter goede voorbeelden te vinden van een gepast gebruik van bloemen op de begraafplaats, zeker als ze in harmonie zijn gekozen met de gebouwen en de beplanting.

"Mensen kunnen soms zo zeuren"

Het lijkt wel of Bennie Peppelman (39), beheerder op de gemeentelijke begraafplaatsen van Gorssel en Almen, het liefst niets met mensen te maken heeft, want de meeste 'klagen en zeuren maar'. En ook de gemeente laat alleen maar wat van zich horen als er iets fout is gegaan, ook al heeft Peppelman daar geen enkele schuld aan. Toch zegt hij: "Het onderhouden van contacten vind ik het leukste aan mijn werk." Tenminste... "als ze niet oeverloos gaan zeuren."

Verder:

Op de fotopagina’s: Pauline Prior fotografeerde Allerzielen op begraafplaats Buitenveldert in Amsterdam. Als bijzonder gebouw een slotkapel in Egmond aan de Hoef. Voortaan is Marie-Louise Meuris iets voorzichtiger tegen journalisten, vertelt ze in haar column Hemel & Aarde. In de begraafplaats als inspiratiebron: Witte Wiven op Zorgvlied. In zijn Vraagbaak krijgt mr. W.G.H.M van der Putten een vraag die hij ‘zijn hele loopbaan al vreest’. Verder informatie over nieuwe producten en diensten en uiteraard veel nieuws, zowel van de LOB zelf als van diverse begraafplaatsen in het land.