Grafrecht op naam van 'de weduwe/nazaten van"- wat te doen?

VRAAG

Wat te doen wanneer in uw begraafplaats administratie een grafrecht op naam staat van ‘de weduwe/nazaten van’?

ANTWOORD

Een begraafplaatsadministratie heeft altijd te maken met ‘de erfenis’ van de vroegere administrateurs. Helaas is dit geen erfenis die men kan verwerpen of beneficiair aanvaarden. Om in de materie te blijven, je hebt de erfenis zuiver te aanvaarden met alle voetangels en onduidelijkheden. Het niet of niet volledig verwerken door de uw voorgangers van overschrijvingen van grafrechten is hier een goed voorbeeld van.

Regelmatig komt in een administratie naar voren dat het grafrecht overgeschreven is op naam van ‘de erven van’ of ‘de weduwe van’. Een bekende fout die helaas in veel begraafplaatsadministraties gemaakt is. Vaak werd (en op een te groot aantal begraafplaats wordt nog steeds…) deze ‘tussenstap’ gezet om eerst maar te kunnen begraven. De gedachte hierachter was dan dat het moment van overlijden voor families niet het moment zou zijn om de overschrijving te moeten regelen. Verkeerde vorm van inleving in de nabestaanden, het is juist het moment om dit te regelen – dus vóórdat er begraven kan worden.

Wanneer grafrechten overgeschreven zijn op naam van ‘de erven van’ dan adviseert de LOB om dat te lezen als ‘de nazaten van’. De erven kunnen natuurlijk heel andere personen zijn dan ‘de nazaten van’. Het is niet aan de eigenaar van de begraafplaats om na te gaan wie de erven zijn. Dat is een traject dat via een notaris verloopt. De ‘nazaten van’ kun je echter wel iets mee. Vanuit de BRP zijn door gemeenten de nazaten vaak wel te traceren. Het advies is hen aan te schrijven en aan te geven dat de grafrechten in het verleden onterecht op naam van ‘de erven van’ overgeschreven zijn. Dit impliceert meteen dat de fout niet alleen bij de familie ligt, maar dat ook de organisatie van de begraafplaats iets te verwijten valt. In de aanschrijving kan men aangeven dat dit in het verleden vaker gebeurde om de nazaten zo de gelegenheid te geven om in onderling overleg een nieuwe rechthebbende aan te wijzen. Wijs hen er ook op dat de grafrechten echter slechts op naam van één persoon behoren te staan en dat er nu een administratieve inhaalslag gemaakt wordt om de begraafplaatsadministratie kloppend te krijgen.

In de praktijk zal blijken dat in een groot aantal van de gevallen de families onderling in gesprek gaan en dat er één persoon zich opwerpt als rechthebbende. Blijft er een categorie graven over waar niemand van de nazaten zich oproept als rechthebbende. Die staan daarmee dan nog steeds op naam van ‘de erven van’. Wanneer er geen grafrechten of onderhoudsrechten voor dit graf betaald hoeven te worden, heb je ook geen contactmoment met de rechthebbende. Tot er in het graf begraven moet worden. Dan moet één persoon zich melden als rechthebbende. Anders kan er niet begraven worden in dat graf.

Wanneer het recht overgeschreven is op ‘de weduwe van’ dan heb je een naam van de rechthebbende. Vanuit de BRP of het archief is terug te halen wie ‘de weduwe van’ is/was. Die overschrijving kan geformaliseerd worden. Ongetwijfeld zal dan blijken dat in een aantal gevallen de weduwe inmiddels ook overleden is. Dan is het zaak om na te gaan wat er op het moment van overlijden van de weduwe met de grafrechten gebeurd is. Op naam van wie zijn ze toen gesteld? Wellicht op naam van ‘de erven van’ in dit geval de weduwe.

IW feb 22
24 februari 2022