Hoe om te gaan met op begraafplaats gevonden botten

Vraag:

Onlangs is door een nabestaande in de buurt van het graf van zijn ouders een, naar zijn zeggen, stuk van een ruggenwervel gevonden. Niet bekend is waar dit vandaan komt, er is niet pas geruimd en in de buurt zijn geen graafsporen aangetroffen.Mijn vraag is nu: hoe komen wij erachter of het aangetroffen botje menselijk is? Is er een instantie die wij kunnen raadplegen? Degene die het botje heeft gevonden is nogal van slag. Wij willen vanzelfsprekend niet in de krant komen als begraafplaats die slordig met stoffelijke resten omgaat!Ik hoop dat u voor ons een oplossing heeft.Met vriendelijke groet,M. v. d. B.

Antwoord:

Geachte mevrouw V. d.B.,Vele beheerders van (oudere) begraafplaatsen kunnen met zo’n situatie worden  geconfronteerd. Wellicht een schrale troost voor u. Vaak zijn graven meerdere malen gebruikt. Bij onzorgvuldigheid in het verleden kan het zijn dat een ruiming niet 100% nauwkeurig is uitgevoerd. Een taak daarom voor iedere beheerder om hiermee zeer nauwgezet om te gaan.U neemt de voorgedane situatie heel serieus op: een goede zaak. Helaas wordt iemand die zoiets overkomt nog wel eens met een kluitje in het riet gestuurd. Dit terwijl het toch vaak een emotionele zaak is voor een vinder. U kunt contact opnemen met een ziekenhuis in uw directe omgeving. Na uitleg van de situatie zal een specialist u hoogstwaarschijnlijk willen helpen. Er bestaat een kans dat deze specialist vaststelt dat het om menselijke resten gaat. U doet er vervolgens goed aan om dit door te spreken met de vinder en te melden wat u vervolgens gaat doen met deze resten: begraven in de verzamelkuil of op een andere plaats op de begraafplaats. De resten mogen wettelijk niet van de begraafplaats af.Kortom: met openheid en eerlijkheid en respect voor de situatie bent u op het juiste spoor.

Wim van Midwoud
5 november 2009