Mag kleinzoon in graf grootouders?

Vraag:

Geachte mevrouw,
Op ons R.-K. Kerkhof werden vroeger graven uitgegeven met eeuwig recht. Nu wil een alleenstaande zoon begraven worden in het graf van zijn grootouders. Kan hij zich blijven beroepen op dit eeuwig recht. Het graf krijgt immers een andere bestemming. Moeten zijn broers en zussen hiermee instemmen. Graag uw reactie. Met dank en groet,
M. van I.

Antwoord:

Geachte heer van I..
Als er iemand is die kan aantonen dat hij de rechthebbende is, dus een grafbrief of grafakte op zijn naam heeft staan, kan hij toestemming geven voor een begraving in dat graf. En hoeft er niemand anders mee in te stemmen. Het uitsluitend recht op een eigen graf houdt nu juist in dat de rechthebbende mag bepalen wie wanneer in dat graf begraven wordt. En als dat grafrecht voor eeuwig is uitgegeven mag er ook voor eeuwig in begraven worden, mits er nog plaats is uiteraard. Als de kleinzoon rechthebbende is mag hij natuurlijk ook beslissen dat hij zelf in het graf begraven wil worden. Maar is hij wel rechthebbende? Heeft hij de grafrechten op naam? Heeft hij een grafbrief? En naar wie gaan de grafrechten als hij dood is? Want als hij is overleden kan hij geen toestemming meer geven voor de begraving en dan moet er dus een andere rechthebbende zijn op wiens naam de grafrechten zijn overgeschreven. Die persoon regelt dan dat hij daarin begraven wordt. Het lijkt me dat er dus nog wel een paar dingen uitgezocht en geregeld moeten worden. Ik weet niet wat er in uw reglement staat omtrent het overschrijven van grafrechten. U moet daarvoor het reglement raadplegen dat in gebruik was ten tijde van de uitgifte van het graf. Dat waren toen de voorwaarden die van toepassing waren op het grafrecht. Als daar bijvoorbeeld staat dat bij overlijden van de rechthebbende de grafrechten binnen een jaar overgeschreven moesten worden en dat is niet gebeurd dan hadden in principe de grafrechten al vervallen verklaard kunnen worden. Maar het is misschien wel zo aardig als u de zoon of een ander familielid alsnog de gelegenheid geeft om de rechten op naam te nemen, want ik kan me zo voorstellen dat de grafrechten helemaal niet vervallen zijn verklaard door het kerkbestuur. Sommige reglementen hadden vroeger ook een bepaling over tot in de hoeveelste graad van bloedverwantschap er nog begraven mocht worden. Dat geeft u wellicht ook een handvat/richtlijn bij uw beslissing.
Met vriendelijke groet,

Pauline Harmsen
15 maart 2006